Gids in BA, 't verlaten Uruguay & Curitiba
Door: Hardy Versteegen
Blijf op de hoogte en volg Hardy
03 December 2009 | Brazilië, Brasilia
Zo, dan ben ik nu aan de beurt om jullie een update te geven van mijn éérste ervaringen en de zovéélste van Hardy in Zuid-Amerika.
Onze reis brengt ons van Argentinië via Uruguay naar Brazilië in 4 weken. We zijn nu al in Brazilië en vervolgen onze reis straks naar Rio de Janeiro. Maar om jullie te sparen, volgen hier de eerste twee weken van onze trip.
Na een reis van ruim 20 uur, zette ik maandagmorgen mijn eerste voet op land aan de andere kant van de Grote Plas en was het even zoeken naar Hardy. Eenmaal gevonden merkte ik meteen al dat Hardy de weg wel wist en de juiste buslijnen kon benoemen die we nodig zouden hebben de komende dagen in Buenos Aires. Hij was hier dan ook al voor de vierde keer deze reis en kon zijn weg er wel erg goed vinden. Op zich was dit natuurlijk erg handig en zijn we naar de wijk Boca, San Telmo en Palermo geweest, waar hij dan ook al met z'n vader of Marlou geweest was.
In Boca, letterlijk een erg kleurrijke wijk door in allerlei kleuren geverfde huisjes, was alleen de stadion tour door de thuishaven van Boca Juniors ook voor hem nieuw. Erg imposant stadion dat precies aan mijn verwachtingen van een stadion in Zuid-Amerika voldoet; veel plaatsen, slechte stoeltjes, verouderd en slecht onderhouden met een staangedeelte. Wat een sfeertje moet hier hangen als het bomvol is en Boca op winnen staat!
Alleen deze stadion tour was niet genoeg sport gerelateerde activiteiten voor deze sportfreaks, dus zijn we ook nog afgereisd naar Quilmes. Hier was namelijk het laatste ticket te verdienen voor het komende WK Hockey. Buiten het feit dat de wedstrijd op zich 'wel leuk' was vonden de toeschouwers in de leeftijdscategorie tot 12 ons wel een bezienswaardigheid. Kennelijk hadden ze nog nooit toeristen gezien en kwam de flits continu onze kant uit in plaats van naar het veld. Op onze heenreis merkten we wel dat deze buslijn nieuw was voor Hardy want dit ging minder soepel. Ook al lag dit niet aan ons maar aan iedereen die niet wist waar we het over hadden; 'hockey'?
Verder hebben we heel wat kilometers gelopen in Buenos Aires met erg mooi weer maar na drie dagen was het tijd om door te gaan naar Uruguay. Met de trein naar de boot om het stuk zee tussen de twee kusten over te steken. Aangezien het een late boot was naar Carmelo en er geen bussen meer reden naar Colonia, hebben we er maar voor gekozen om toch hier een nacht door te brengen. Echt een dorp waar je nooit meer van je leven zult komen! De volgende dag vroeg op om de bus naar Colonia te nemen en ook daar weer voor een nacht een hostel zoeken. Dit is een oud koloniaal plaatsje, de oudste stad in Uruguay, met een intact gebleven oude kern uit de tijd toen het door de Portugezen gesticht was om hun handel naar Buenos Aires te kunnen smokkelen. Erg leuke sfeer maar wel véél toeristen.
Helaas was het de volgende dag niet heel schitterend weer, flink bewolkt en dat is wel jammer als je in Punta del Este zit. De bedoeling was namelijk dat we hier enorm mooi weer en stranden zouden gaan zien. Het enige dat we zagen waren twee irritante Duitsers die wel erg vol van zichzelf waren en overal even mee moesten praten, althans vertellen over wat zij al dan niet leuk gedaan hadden en zouden gaan doen. Gelukkig dan ook was twee nachten hier dan ook genoeg, aangezien de lucht nog steeds niet strak blauw was.
Onze volgende stop was La Paloma in weer een goede busrit. Hier was alles behalve naar verwachting; compleet uitgestorven hostel en een godvergeten dorpskern. Volgens de Lonely Planet zou het toch een bruisend surfoord moeten zijn, niet nu dus. Maar wel hebben we hier de beste kamer tot nu toe gehad en dan is dat niet in dat ene hostel dat klaarblijkelijk ook niemand kon vinden. Het was zo'n ontzettend stinkhol dat we à la minute onze backpacks gepakt hebben en naar het Business Hotel om de hoek gelopen zijn.
Na deze tegenvaller zijn we dan ook een dag eerder naar Montevideo gereisd. Hier hadden we van te voren het hostel geboekt en dit was hetzelfde hostel als waar Hardy eerder met Marlou in Montevideo overnacht had. Toen we een dag eerder kwamen dan de reservering aangaf, werden we dan ook met een vragende blik aangekeken door de leuke dame van de receptie die duidelijk te kennen gaf dat ze zich erg verheugd had op de terugkomst van Hardy en dat we toch echt een dag te vroeg waren.
Hier hebben we het lekker rustig aangedaan, ook omdat we hier wél mooi weer hadden en de temperaturen de thermometer ontstegen. Mooi moment om een eerste echte plons te maken in de Atlantische Oceaan en in de avond heerlijk op een terrasje samen te genieten van zes goeie kouwe pilsjes, alleen is de standaardfles hier wel een liter.
Na drie heerlijke dagen in Montevideo was het tijd om door te reizen naar Brazilië, Curitiba om precies te zijn. Deze afstand werd overbrugd met een vleigreis van een kleine twee uur, een korte busrit en een veel te lange wandel naar het hostel. Het hostel zou midden in het centrum ligen, dus stap je uit bij de bushalte Civico Centro. Dan is het toch alles behalve logisch dat de bushalte níet in het centrum ligt en ook wel erg jammer dat het hostel aan de rand van de andere kant van het centrum ligt.
In Curitiba wilden we twee dingen doen; een busrit in en om Curitiba heen en een treinrit van Curitiba naar Paranaguá.
De busrit viel in het water want door de enrome regen hebben we slechts twee van de vele stops gemaakt en dus niet veel gezien aan bezienswaardigeden in en om Curitiba. Wel hebben we het Oscar Niemeyer Museum bezocht, dit was namelijk de enige echte overdekte stop op de route. En nee, dit viel ons alles behalve tegen. Hardy heeft zich uitstekend vermaakt door meerdere rondjes te lopen om alles goed gade te kunnen slaan terwijl ik een gedeelte van de zeer interessante documentaire kon kijken en nu alles weet van de stijl en geschiedenis van Oscar Niemeyer.
De volgende dag was de Serra Verde Express en moesten we alweer om 8:00 uur stipt op het perron staan. Deze treinrit bracht ons van ruim 900 meter hoogte over het spoor door het regenwoud naar zeeniveau. Dit zorgde natuurlijk voor erg mooie uitzichten over groene vlaktes, diepe dalen, oude bruggen en hoge bergen waar Hardy dan ook de nodige foto's van gemaakt heeft.
Vanuit Curitiba zijn we met een tussenstop voor één nacht in Sao Paulo nu aangekomen in Paraty. Voor nu was dit onze update en zal Hardy aan het eind van de reis jullie nog eenmaal voorzien van een kleurrijk verhaal over onze belevenissen op weg en in Rio de Janeiro!
Onze reis brengt ons van Argentinië via Uruguay naar Brazilië in 4 weken. We zijn nu al in Brazilië en vervolgen onze reis straks naar Rio de Janeiro. Maar om jullie te sparen, volgen hier de eerste twee weken van onze trip.
Na een reis van ruim 20 uur, zette ik maandagmorgen mijn eerste voet op land aan de andere kant van de Grote Plas en was het even zoeken naar Hardy. Eenmaal gevonden merkte ik meteen al dat Hardy de weg wel wist en de juiste buslijnen kon benoemen die we nodig zouden hebben de komende dagen in Buenos Aires. Hij was hier dan ook al voor de vierde keer deze reis en kon zijn weg er wel erg goed vinden. Op zich was dit natuurlijk erg handig en zijn we naar de wijk Boca, San Telmo en Palermo geweest, waar hij dan ook al met z'n vader of Marlou geweest was.
In Boca, letterlijk een erg kleurrijke wijk door in allerlei kleuren geverfde huisjes, was alleen de stadion tour door de thuishaven van Boca Juniors ook voor hem nieuw. Erg imposant stadion dat precies aan mijn verwachtingen van een stadion in Zuid-Amerika voldoet; veel plaatsen, slechte stoeltjes, verouderd en slecht onderhouden met een staangedeelte. Wat een sfeertje moet hier hangen als het bomvol is en Boca op winnen staat!
Alleen deze stadion tour was niet genoeg sport gerelateerde activiteiten voor deze sportfreaks, dus zijn we ook nog afgereisd naar Quilmes. Hier was namelijk het laatste ticket te verdienen voor het komende WK Hockey. Buiten het feit dat de wedstrijd op zich 'wel leuk' was vonden de toeschouwers in de leeftijdscategorie tot 12 ons wel een bezienswaardigheid. Kennelijk hadden ze nog nooit toeristen gezien en kwam de flits continu onze kant uit in plaats van naar het veld. Op onze heenreis merkten we wel dat deze buslijn nieuw was voor Hardy want dit ging minder soepel. Ook al lag dit niet aan ons maar aan iedereen die niet wist waar we het over hadden; 'hockey'?
Verder hebben we heel wat kilometers gelopen in Buenos Aires met erg mooi weer maar na drie dagen was het tijd om door te gaan naar Uruguay. Met de trein naar de boot om het stuk zee tussen de twee kusten over te steken. Aangezien het een late boot was naar Carmelo en er geen bussen meer reden naar Colonia, hebben we er maar voor gekozen om toch hier een nacht door te brengen. Echt een dorp waar je nooit meer van je leven zult komen! De volgende dag vroeg op om de bus naar Colonia te nemen en ook daar weer voor een nacht een hostel zoeken. Dit is een oud koloniaal plaatsje, de oudste stad in Uruguay, met een intact gebleven oude kern uit de tijd toen het door de Portugezen gesticht was om hun handel naar Buenos Aires te kunnen smokkelen. Erg leuke sfeer maar wel véél toeristen.
Helaas was het de volgende dag niet heel schitterend weer, flink bewolkt en dat is wel jammer als je in Punta del Este zit. De bedoeling was namelijk dat we hier enorm mooi weer en stranden zouden gaan zien. Het enige dat we zagen waren twee irritante Duitsers die wel erg vol van zichzelf waren en overal even mee moesten praten, althans vertellen over wat zij al dan niet leuk gedaan hadden en zouden gaan doen. Gelukkig dan ook was twee nachten hier dan ook genoeg, aangezien de lucht nog steeds niet strak blauw was.
Onze volgende stop was La Paloma in weer een goede busrit. Hier was alles behalve naar verwachting; compleet uitgestorven hostel en een godvergeten dorpskern. Volgens de Lonely Planet zou het toch een bruisend surfoord moeten zijn, niet nu dus. Maar wel hebben we hier de beste kamer tot nu toe gehad en dan is dat niet in dat ene hostel dat klaarblijkelijk ook niemand kon vinden. Het was zo'n ontzettend stinkhol dat we à la minute onze backpacks gepakt hebben en naar het Business Hotel om de hoek gelopen zijn.
Na deze tegenvaller zijn we dan ook een dag eerder naar Montevideo gereisd. Hier hadden we van te voren het hostel geboekt en dit was hetzelfde hostel als waar Hardy eerder met Marlou in Montevideo overnacht had. Toen we een dag eerder kwamen dan de reservering aangaf, werden we dan ook met een vragende blik aangekeken door de leuke dame van de receptie die duidelijk te kennen gaf dat ze zich erg verheugd had op de terugkomst van Hardy en dat we toch echt een dag te vroeg waren.
Hier hebben we het lekker rustig aangedaan, ook omdat we hier wél mooi weer hadden en de temperaturen de thermometer ontstegen. Mooi moment om een eerste echte plons te maken in de Atlantische Oceaan en in de avond heerlijk op een terrasje samen te genieten van zes goeie kouwe pilsjes, alleen is de standaardfles hier wel een liter.
Na drie heerlijke dagen in Montevideo was het tijd om door te reizen naar Brazilië, Curitiba om precies te zijn. Deze afstand werd overbrugd met een vleigreis van een kleine twee uur, een korte busrit en een veel te lange wandel naar het hostel. Het hostel zou midden in het centrum ligen, dus stap je uit bij de bushalte Civico Centro. Dan is het toch alles behalve logisch dat de bushalte níet in het centrum ligt en ook wel erg jammer dat het hostel aan de rand van de andere kant van het centrum ligt.
In Curitiba wilden we twee dingen doen; een busrit in en om Curitiba heen en een treinrit van Curitiba naar Paranaguá.
De busrit viel in het water want door de enrome regen hebben we slechts twee van de vele stops gemaakt en dus niet veel gezien aan bezienswaardigeden in en om Curitiba. Wel hebben we het Oscar Niemeyer Museum bezocht, dit was namelijk de enige echte overdekte stop op de route. En nee, dit viel ons alles behalve tegen. Hardy heeft zich uitstekend vermaakt door meerdere rondjes te lopen om alles goed gade te kunnen slaan terwijl ik een gedeelte van de zeer interessante documentaire kon kijken en nu alles weet van de stijl en geschiedenis van Oscar Niemeyer.
De volgende dag was de Serra Verde Express en moesten we alweer om 8:00 uur stipt op het perron staan. Deze treinrit bracht ons van ruim 900 meter hoogte over het spoor door het regenwoud naar zeeniveau. Dit zorgde natuurlijk voor erg mooie uitzichten over groene vlaktes, diepe dalen, oude bruggen en hoge bergen waar Hardy dan ook de nodige foto's van gemaakt heeft.
Vanuit Curitiba zijn we met een tussenstop voor één nacht in Sao Paulo nu aangekomen in Paraty. Voor nu was dit onze update en zal Hardy aan het eind van de reis jullie nog eenmaal voorzien van een kleurrijk verhaal over onze belevenissen op weg en in Rio de Janeiro!
-
04 December 2009 - 14:19
Piet Feld:
Ik geniet van je reisverslag, Giel. Jullie maken veel mee!
Geniet jij ook nog maar even, deze laatste week.
De foto's zien er leuk uit, maar nu kijk ik uit naar je "live"-verslag en je thuiskomst. Tot gauw! veel groetjes, ook aan Hardy. Piet -
04 December 2009 - 17:31
Theo/Pap:
Hallo Giel en Hardy,
Het avontuur blijft maar doorgaan met steeds weer nieuwe hoogtepunten. Ook goed te lezen dat Hardy weer aan een biertje toekomt na zijn "onthoudingsperiode" met Marlou. Nog veel plezier daar met hopenlijk iets beter weer. -
04 December 2009 - 20:19
Nico,Nienke,Margot:
Hallo Jongens
Leuk jullie verslag van de reis en vooral van de foto's hebben we genoten.
Geniet nog even van jullie laatste week en tot over 8 dagen. Heel veel groetjes uit dit koude kikkerlandje. -
06 December 2009 - 11:13
Mart:
Giel, waar zijn die stoere verhalen ;-)
maar mooie reis tot nu toe!
Ik zie je weer in Tilburg binnen de ring.
ook de groeten van Nelianne.
adios! -
06 December 2009 - 14:55
Laurens:
Lekker bezig ouwes!
Maar idd, ik mis nog een beetje die smeuige verhalen.. hoor ik in Tilburg dan wel;)
Geniet ervan jongen(s) -
06 December 2009 - 16:00
Gijs:
Mooie verhaal giel! heelveel plezier nog en tot snel in de ring! -
06 December 2009 - 21:21
Marks:
Giel verassing we hebben verloren vandaag met 0 - 4 hoewel we het de eerste helft goed dichthielden.. Lees dat jij je niks verveelt, mooi geniet ervan! -
07 December 2009 - 07:37
Shirley:
Hoi hoi jongens,
leuk dat we even kunnen lezen hoe het jullie vergaat in dat verre verre land. Ik lees dat het erg goed is daar, Giel geniet er nog even van het is zo weer voorbij (mis je ons al whaa) Verder wens ik jullie nog veel plezier en tot gauw. Groetjes Shirley -
07 December 2009 - 15:38
Tommy:
Hardy, Giel,
Wow, in één woord geweldig.
Geniet nog maar van de laatste dagen.
En Giel: al mooie Latijnse chica's leren kennen? ;)
Groet,
Tommy -
09 December 2009 - 09:48
Ellen:
Geniet nog van jullie laatste week! Is de zon al weer wat meer gaan schijnen of nog steeds bewolkt/regen? Het kan niet altijd feest zijn maar jullie zullen je even goed wel vermaken...
Kijk uit naar de foto's etc.
Hier is alles verder prima!
Groetjes van Ellen -
09 December 2009 - 18:38
Bb:
Klinkt goed mannen! Wat een leven is het toch...
Vraagje van mij is nog wanneer jullie precies terugkomen, Har?
Ciao Bas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
